دل مرا درسینه می لرزد به وقت دیدنش

دل مرا درسینه می لرزد به وقت  دیدنش

جان من  تازه شود هر باره از بوسیدنش

چون بخندد او بناز پس غنچه آید پیشباز

لب به خنده وا کند ازشیوه ی خندیدنش

خوش نوایی می رسد امروزازسوی چمن

بلبلان شوریده حال و مست از بویدنش

در کنار رقص شعله های آتش او چنان

گرم می رقصد که خیزد شعله ازرقصیدنش

تاب اندامش که می ریزد به جام دل هوس

برده تابم تا دهد  کی  کام  دست  یازیدنش ؟

گوی سیمنینش که می لرزد به زیر پیرهن

لرزه بر ایمان زاهد افکند  لرزیدنش

چون به آغوشش کشم با پیچ و تاب پیکرش

شاخه ی  نیلوفری ماند  به  سرو پیچیدنش

می وزد همچون نسیم  نرم  وسبکبال از چمن

عطر گیسویی که با گلبرگ تر تابیدنش

گل به باراست درچمن سینا چوازهررنگ وبو

بوسه گیرازهرگلی  پرپرمکن با چیدنش

                 4/2/91

بیگی سینا لنگرودی

https://t.me/beigisinalangroudi

از دفتر : عاشقانه همیشه با تو » - انتشارات سمرقند

دل مرا درسینه می لرزد به وقت دیدنش